"Kavuur Muyuz Dersin? Rzgara Ayorum Kollarm, Kokunu Bastrsam Gsme Ne Aclar Dinecek. Olum, En Ok Da Sesini

"Kavuşur muyuz dersin? Rüzgara açıyorum kollarımı, kokunu bastırsam göğsüme ne acılar dinecek. Oğlum, en çok da sesini arıyorum. Sürgün toprakları nasıl da gürültülü, nasıl çirkef bu düşmanın uğultusu aylardır, uyku uyuyamıyorum, ben hala sesini arıyorum."

Kendimi arıyorken olmaktan korktuğum yerdeyim, sendeyim

Bazı kadınlar vardır,

Tabiri caiz ise; üzerinden kırk katırla da geçsen, kırk satırla da kessen, sevmekten yana; iflah olmazlar..

Sevilmedikçe; daha da çok sevmiştir o kadınlar..

Küçükken bir kez saçları okşanmamıştır fakat; gözlerinizin içine inatla bakarlar, aşkla bakarlar..

Bir kez ne istediği sorulmamıştır yine de; en çok sizin ne istediğiniz ile alakadar olurlar..

Küçücük çocukken tanışmıştır çoğu; kendi karanlığıyla ama size düştüğünüz her kuyuda ışık olurlar..

Sesleri gür çıkar alabildiğince; çünkü susmaktan, susturulmaktan hoşlanmazlar,

Ve o kadınlar bir gün susarlarsa hayatınız kararır..

Yürüyüşleri, duruşları, gülüşleri, bakışları başkadır..

Bazı kadınlar vardır; yarımdır tepeden tırnağa..

Yaralıdır..!

Hayır özür dilemene gerek yok (çoktan sinirimi başkalarına ve yeme düzenime yansıttım)

Bazı kadınlar, sevdiği adamların gitmeyeceklerine emin olduklarından git diye bağırırdı. Çünkü gitmeyeceklerini, gitseler bile geri geleceklerini bilirlerdi. Bazıları ise git demeyi bırak, haklıyken bile peşinden gider, gitmesini engellerdi. Git diyemezlerdi, korkarlardı çünkü. Çünkü bazı kadınlar, daha önce hiç birinin gitmeyeceğinden emin olarak sevilmemişti. Bazı kadınlar hiç sevilmemişti.

Böyle bitmek için başlamamıştık en azından sarılsaydık