Gemii Terk Ettik, Gelecekte Bizi. Sadece Bir An Var, Bir Anz.

geçmişi terk ettik, gelecekte bizi. Sadece bir an var, bir anız.

Titriyorum. Neden bilmiyorum ama titriyorum. İçim karmakarışık ve ferah. Ne hissetmem gerek? Ne düşünmeliyim? Bir yarım fırtınalı, diğer yarım bahar havası. Bir hafta istiyorum, sessiz, kendi gürültümün dineceği kadar, bir hafta istiyorum.

Ve ben, mutluluğun yanlış yollarla sağlanamayacağını çok yanlış bir yolla öğrenmiştim.

Benim için şaşkınlıklarla dolu bir saatin ardından nihayet binaya girdiğimizde çoktan yerlerimize oturmuştuk ki uzun zamandır kendini hayattan izole eden kalbim bana varlığını göğüsümü tık tıklayarak hatırlatmıştı. O an, içeri girdi. Uzun boyu, siyah bir kabanı vardı. Kısa saçları ve kısa sakalları koyu kahveydi ve teni karamelin en güzel tonuydu. Bir elinde çanta tutuyor, başını sağ sola çevirip nereye oturması gerektiğini çözmeye çalışıyordu. Benimse gözlerim herkesi teğet geçiyor, bir tek onu görüyordu. Yüreğim bir kuş gibi kanatlanıp ona doğru hızla uçarken gözlerimi ilk defa birinden alamıyordum. Aşk mıydı bu? Yoksa sadece basit bir etkilenme miydi?

Ah, midem kasılıyordu, ayakta olsam şayet dizlerim çoktan yerle buluşurdu. O adamın yüzüne bakmak, bir kulağında sallanan iki halka küpeden ayaklarına kadar incelemek, şimdiye dek yaptığım en duygu dolu hareketti.

Evet, aşık olmuştum, beni fark etmeyen, hatta çocuk olarak görecek, aylar boyu göremeyeceğim ama resimlerine bakarak mutlu olacağım bir adama.

LOKİ (2021)

"Ben çocukların bilmediği bir şeyi biliyorum... Kötüler mutlak kötü değildir; iyiler de mutlak iyi değildir."