Midnightsonat - Misa - Tumblr Blog

Yüreğimin sızladığını hissediyorum,

Nefes almak hiç bu kadar zor gelmemişti…

Umut etmenin yorgunluğu...

Ben onu iyileştirmeye çalışırken kendimi daha çok yaraladığımın farkında değildim.

Öyle işte...

Bazen hayatta öyle anlar gelir ki, içindeki tüm korkulara rağmen bir kez daha inanmak istersin. Defalarca haklı çıktığın, seni koruyan o düşünceyi bir kenara bırakıp, "Belki bu kez farklı olacak" dersin. Belki bu kez her şey güzel olacak, her şey değişecek diye umarsın. Ama sonra, beklemediğin bir anda, gerçek yüzünü gösterir. Tekrar haklı çıkarsın, yine yanılmadığını anlarsın. Ve o an, bir kez daha hayallerinin kırıldığını görmek, insanın en derin yaralarından biri olur. Bu haklılık, ruhunu ağır bir hüzne boğar, çünkü bu sefer de bir umut uğruna kendini kandırmanın acısını hissedersin. Ve bu acı, belki de daha önce hiç hissetmediğin kadar derin bir şekilde canını yakar.

✧☽✧

Kimseye tahammülüm yokken sana ihtiyacım vardı

Biri var, varlığı çok iyi geliyor ama yokluğu her şeyden uzaklaşmama neden oluyor

bazen yanlış yerleri evimiz sanabiliriz

Yıllarca da çıkıp yürüsem, canım çıkana kadar da ağlasam yine içimde bir şeyler hafiflemez.

Benim bu hayattaki sınavım hep sevilmemek oldu. Sevilebilecek biri olmadığımı düşünüyorum bazen. Öyle olmasaydım bunca yıkıma uğramazdım. Terk edilme korkusuyla yaşamak ne kadar zor bilemezsin. Sadece sevgilin olmaz bazen seni terk eden. Herkes öyle bir çeker gider ki hayatından yarım kalmışlıklar altında ezilirsin. Rüyalarını düşlerini kiraladığın insanlar gelir ve hayatını kabusa çevirip giderler.

“Kimseyi sevmeyecek kadar yaralısın sanmıştım yanılmışım. Sen sadece beni sevememişsin”

“Çok acı çekiyorum. Beynim suçlu, yüreğim suçlu… Keşkenin ne demek olduğunu en çok bu gece hissettim.”

“Öyle ya yıldızlara birlikte baktığın biri gittiyse, herkes ne dursun?”

Bazılarımız şiirlere tutunuyor,

Bazılarımız şarkılara, filmlere, kitaplara...

Sanırım artık insan tutunamıyor insanlara.

~Oğuz Atay - Tutunamayanlar

Oturduğun yerde nefes darlığı çekmeye başlayınca anlarsın. Hiç bir yere sığmayan şeyleri içinde tıka basa sığdırdığını...

"Ben öyle birini sevdim ki, bir nevi intihardı."

Çünkü yürekleri acıyan kadınlar

Ağlamazlarsa ölürler...

Aynı dünyanın yalnızlarıyız...

Yüreği soğuyanın savaşı biter...

Bu hasret bize çok fazla.*

Sessizliğin

İçindeyim

Çok karanlık

Bir yerdeyim

Uzat bana

Ellerini

Korkuyorum

Derindeyim...

Büyük bir akla ve derin bir yüreğe sahip olanlar için

acı çekmek kaçınılmazdır...