Mutsuzsonlubirmasal - Umutsuzvaka

2 yaşındaki bebekten ne istediniz lan !

Öncelikle şunu söylemek istiyorum, yapılan paylaşımlar çoğaldıkça ve insanların sesi yükseldikçe bir şeylere daha rahat set çekebiliriz. Anlamsız bulunmaması gerek her açıdan. Uygulamanın yaş ortalaması gün geçtikçe düşüyor, psikolojik açıdan maruz kalacakları sözlerden kaçınmaya çalışıyorum her daim. Burada verebileceğimiz tek farkındalık sosyal medya ile ilgili olabilir, tabii bu söylenenler günlük yaşantımızda karşılaştığımız kişiler için de geçerli. Yaşadığımız zaman ve bulunduğumuz mekan fark etmeksizin, insanlara kolayca güvenmeyin. İstemediğiniz şeyleri veyahut isteğiniz de olsa belirli şeyleri yapmaktan daima kaçının. Kimsenin zihninde ne tür bir zehir beslediğini tahmin etme ihtimalimiz yok. Sanal bir ortamdayız, duygusal şiddete, psikolojik manipülasyonlara uğrama ihtimaliniz oldukça yüksek. Ne olacağını elbette ki kimse bilemez lakin kendinize bir sınır koyarsanız ve o sınıra uyarsanız, etrafınızda olan ya da olmayan herkes o sınıra uymak zorunda kalacaktır. Kimliğinizi, adresinizi, sizin hakkınızdaki kişisel bilgileri paylaşmaktan kaçının. Söyleyebileceğim çok fazla şey var, şu an için bu yeterli diye düşünüyorum. Umarım anlayabilir ve bunlara uyabilirsiniz. Hayatta kalmak için demeyeceğim ama maalesef ki bir noktada hayatta kalmak için. Kendinize dikkat edin.

“Ben bir paradoksum. Mutlu olmak istiyorum ama beni üzen şeyleri düşünüyorum. Tembelim ama yine de hırslıyım. Kendimi sevmiyorum ama aynı zamanda kim olduğumu da seviyorum. Umrumda değil diyorum ama gerçekten umursuyorum. İlgi için can atıyorum ama yoluma çıktığında reddediyorum. Ben çelişkili bir çelişkiyim. Ben kendimi  çözemezsem, başkasının anlamasının imkanı yok.”

AYŞENUR HALİL UNUTULMASIN