17 Austos 2024

17 Ağustos 2024

15.20

Aklıma sürekli Eren gelip gidiyor. İlk öpücük... İlk sevişme... Az etkilendiğimi düşünmüştüm o gün. Ali'ye kıyasla daha az heyecanlandığımdan belki de öyle düşünmüştüm. Günlerce aklımdan çıkmamıştı o gece. Gerçekten hoşlandığım şekilde sevişiyormuş meğer. Öpüşleri, tutkusu, nezaketi... Hiçbir zerremi es geçmemişti öpüşleri. Gün doğana kadar sevişmiştik saatlerce. Meğer her zaman öyle olmuyormuş. O gece de düşünmüştüm sevdiğin insanla değilse sevişmek zevkli bir şey değildi ancak yine de kısa bir süreliğine de olsa biraz tanıma fırsatı bulduğum o çocukla sevişmek sanırım güzeldi.

Sorun bende mi yoksa karşımdaki erkeklerde mi diye düşünüyorum. Belki de Ali hem ruhsal hem fiziksel olarak bütün kriterleri zirvede bıraktığı için bu kadar zorlanıyordum hazzı hissetmekte.

Belki de sorun yalnızca başından beri düşündüğüm gibi işin içinde aşk olmamasıydı. Nihayetinde ben sadece bir kadınım.

İçimde başı okşanınca hâlâ gülümseyen küçük bir kız yatıyor. Umutsuzca sevilmeyi bekleyen...

"Pişman olmadım. Kendimden bile... Ben gerçektim."

Kinyas ve Kayra

Kıyı birden yalnızlığını anlar. Gider sokulur denize.

"Ağlamak ruhun kanama şeklidir. Acı veriyorsa geçmiş, geçmemiş demektir."

"Hayatı gerçekten sabah spora gelecek kadar çok mu seviyorsun?" diye sordu hocam gözlerinde çapaklarla.

"Hayatı sadece spor yapacak kadar seviyorum." dedim.