Bazen, Karlkl Iki Kaps Olan Bir Odamz Varm Gibi Geliyor; Ikimizi De Kendi Kapmzn Kolunu Tutuyoruz, Birimiz

Bazen, karşılıklı iki kapısı olan bir odamız varmış gibi geliyor; ikimizi de kendi kapımızın kolunu tutuyoruz, birimiz gözünü kırpsa, diğerimiz kendi kapısının ardına kaçıveriyor ve ilki tek bir söz söylemeye kalksa, ikincisi kesinlikle çoktan kapıyı arkasından kitlemiş ve gözden kaybolmuş oluyor. Kapıyı tekrar açacak, çünkü bu belki de insanın terk edemediği bir oda. İlki ikincisine bu kadar benzemese, sakin olsa, ötekine bakmıyormuş gibi davransa, odaya sanki herhangi bir odaymış gibi yavaş yavaş düzene sokacak; ama bunun yerine, o da kapısının orada aynı şeyi yapıyor, hatta bazen ikisi de kapılarının arkasına saklanıyorlar ve güzelim oda bomboş kalıyor.

Milena'ya Mektuplar - Franz Kafka

Gitme. Daha çok şeyi değiştirebiliriz bu hayatta, inat etme. Hepimiz pes ettik vaktiyle. Şimdi sık yumruğunu. Sustur şu suskunluğunu. Unutma kafan atınca nasıl da dimdik durduğunu. İçin dışın nefret. Gel. Hiçbir şeyi yaşamak kadar sevme. Sana bi dünya yaratamam da elini tutarım elbette. Varsın herkes terk etsin seni, sen dünyayı terk etme. Seni yargılamıyorum Acını tam olarak anlamam mümkün değil biliyorum. Kaldıramadığım yükleri bırakıp kendi yolumdan gidiyorum ben. Sen de aynaya bak lütfen. "Seni seviyorum" de

"İnsanoğlu tanrının var olduğunu söyleyip, tanrı yokmuş gibi davranan tek yaratıktır."

The Rum Diary (2011)

Gerçekten kafamın karışıklığını gidermek için mi çiziyorum karışık resimler?

Bu dünya boş değildir.

Bin Dokuz Yüz Seksen Dört:

Bir İnsanlık Karabasanı.