Susturunbeynimi - Where

Nasıl da çökmüş yorgun gözleri. Özür dilerim, şimdi anladım baba.

Eğer bu dünya yalan bir ütopya ise asla geri dönmemeliyim.

Sıkışmışlık hissi, berbat bir his. Zaten dünyadayız, zindanda. Yeni bir kilit daha vuruluyor üzerine. Bedeninden kurtulursan ferahlayacağını düşünüyorsun. Ama ölümü hiç istemeyecek kadar da korkaksın. “Allah kalplerdekini hakkıyla bilir” ayetini düşünerek teselli bulmaya çalışıyorsun. Sonra, kalbinde bir sıkıntı olma ihtimali kendine daha yakın geliyor. Hiçbir şey. Nokta.

"Oysa ne güzeldin isimsizken"