Gnn Yazs - Tumblr Posts

Ve yorgunluktan çatallaşmış sesine birkaç kelime sıraladı; Lütfen kal...

Belliydi, bitikti.

Gereksiz insanlara fazla zaman harcamış, yorgunluktan ve düşünmekten kendini öldüren birine dönüşmüştü...

Altın sarısı saçları dalgalanıyordu suyun altındaki her hareketiyle,

Sonbahar gözleri kalbini yansıtıyor, masumlukla bakıyordu.

Ay teni güneşe gözükmese bile kendini belli ediyordu

Ve devasa okyanusun içinde bile zarifliğini sakınmayan gökyüzü mavisinde kuyruğu yüzeye her çıktığında su damlalarını yüzüne vuruyor, inci dişlerini göstererek kıkırdamasına neden oluyordu...

İnsanın kendine bile anlatmadığı, itiraf etmekten çekindiği şeyler var mıdır? Bir insan kendinden sır saklayabilir, onu görmezden geldiğini bilse bile yoluna devam edebilir mi? Hangi ahmak yapar bunu?! Ne diye değişir, uzaklaşır insan. Gerçekçiliği bir kenara bırakıp sadece bir avuç umut kırıntısıyla yetinebilir? Düşünüyordum, neden değişir insan?..

Uzun süredir sadece düşünüyorum. Gereksiz konuşmaları, insanları ve kalabalıkları sevmeyen biriyken nasıl oldu da bunlara alışabildim? Hatta sevebildim?..

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

Günaydın ◡̈