23.07.22. 00:07 A Tak Spdzam Nock:

23.07.22. 00:07 A tak spędzam nockę:

Czy tylko ja mam tak, że po pierwszych kilku rozdziałach, wpadam na idealny pomysł nadania idealnego tytułu? 😅

LU (=

Słuchawki w uszach i zmyta winem szminka i rozmazany łzami tusz i przemęczony myślą mózg, ostatni głębszy wdech i koniec jest tuż, tuż

LU (=

20221014

I gdy ostatnia kropla zimnej goryczy, niezwykle mrocznego żalu krwi, trysnęła o podłoże, wiedzieli już - dokonało się. Ostatnim czynem jakiego się poważyła, był tym samolubnym, lecz niewypowiedzianie, wyzwalającym czynem.

Wesoło mi =)

LU (:

# Mój tekst

Strach i zagubienie

Złość i zatracenie i łzy

2021.12.04.

Jeszcze kilka chwil temu, histeria zakłóca myśli,

Otacza duszę.

Rozrywa me serce,

Tak jak ja, wybijając paznokcie,

Skulona w kłębek… ~strach

I Ramiona i uda chcę rozszarpać nieświadoma…

Roztrzęsione me nogi, dłonie, głowa,

Tulipan napięcia już się tym zajmie,

Mnie oplącze swymi pnączami,

Jakoby ludzkimi ramionami, ~złość

Twoja osoba ulotniła się, niby dmuchawiec,

I wtem ja sięgam, jakby latawiec..

Po ostrze. ~zagubienie

Ostrym przedmiotem się zabawię…

A może ostrym narzędziem siebie zranię?

Jak masz znać mnie ty,

Gdy nie znam siebie ja?

I obserwując tę ciecz spływającą powoli po skórze,

Zatrzymuję się w czasie.

Nieruchomieje. ~ zatracenie

Bicie serca rytm spowalnia, a mnie ni to spokój, ni to cisza, ogarnia.

Jedną z wielu łez wycieram,

Jedyne towarzystwo teraz w nicości.

Świadoma pustki i zatracona w żale,

Jednak nie powód, w ów kroku, nie.

Tego nie żałuje wcale. ~łzy

Lu.

(Wszystkie teksty, które tu umieszczam pochodzą z mojego zeszytu, stąd daty są nie po kolei, wybieram je, są mojego autorstwa i z mojego konta na wattpadzie, jeśli jakiś tekst nie będzie mój, podam źródła)

2022.04.20 #A więc, kim jestem?

Kim jestem dzisiaj?

 Na ogół - zdepresowaną romantyczką (w delikatnej, zielonej sukience). . .

Tudzież, hobbystyczną pisareczką

Lubującą się w nadmiarze przecinków, myślach i obrazach.

Kim byłam?

Ah.. Na ogół... przestraszoną dziewczynką,

Która w przedszkolu, uciekała przed pesymistką

Kim jestem?

Księżniczką melancholijnej bajki

Z krótkometrażowymi epizodami optymizmu, (odgrywanymi przez moją najdroższą koleżankę - niczym nieuzasadnioną, wiecznie młodą Niepoprawną Optymistkę).

Moją siostrą jest nostalgia,

Każdy włos na jej głowie, jest jak nitka mojego czasu,

Wspomnienie, gdy już z niej wypada.

Zegar tyka i tyka...

Przyjaźnimy się z myślą głęboką,

Jak ocean niezmierzoną,

Ona nazywana przez was filozofią

To ze smutku się wyłania, wymieniona wyżej panna.

Wodami rzek mego światu snu, jest zguba.

A moim niebem bezkresnym,

Zaopatrzonym obłokiem mlecznym, marzenie.

 :) Lu.