Mojego Psychologa W Szkole Zgarnli Do Komisji Egzaminacyjnej I Chuj Mi W Dupe Nie Mam Z Kim Porozmawiac

Mojego psychologa w szkole zgarnęli do komisji egzaminacyjnej i chuj mi w dupe nie mam z kim porozmawiac

Jedyne uczucie jakie czuje to poczucie winy. Za to jaka jestem, za to co czuje, za to czemu odpuszczam, za to że istnieje. Nie wiem jak to jest wrócić do domu i być wystarczającym.

Znajdę tu kogoś z ChAD? Potrzebuje porozmawiac..

Edit.

Naprawdę Nikt? Nic? Chodzi o to ze mam chyba epizod mieszany i ja nie wiem co mam ze sobą zrobić. Buzuje we mnie tyle energii, tyle myślę, wszystko a jednak nie mogę się odkleić od łóżka, żeby jak w końcu to zrobię (jak parę godzin temu) to posprzątałam pół mieszkania bo dosłownie nie mogłam za to usiedzieć w miejscu. Mój mozg to jedna wielka jeb*na HIPOKRYZJA

Przez cale swoje życie czulam sie samotna i niepasujaca do grupek znajomych, jako dziecko płakałam i było mi przykro ze nigdzie nie pasuje i nie mam nikogo swojego a teraz po prostu lubie być sama ze sobą.

Pomijając to ze gdy jestem sama to sie niszcze.

I wcale nie lubię być sama ze sobą, ja po prostu muszę być sama ze sobą.

Może właśnie taki był cel mojego istnienia? Sprawiać by inni byli szczęśliwi a sam być wrakiem który mimo wszystko stara się dawać innym to czego nigdy sam nie doświadczył?

Może gdy w końcu umrę poczuje ten spokój, którego tak potrzebuje