Geceye Bir Iir Brak - Tumblr Posts
Yağmurum kırık saçlarında, Biriyim şu dünyanın aşka muhtaçlarından, Birisin şu dünyanın aşka utançlarından, Sayende soğudum aşka inançlarımdan..♠️♠️♠️
Belki de özlemdir insanoğlunu tanımlayan
Hayata bağlayıp, yaşamaktan uzaklaştıran
Pıhtılaşmayan kan gibi durur yüreğinde insanın
Beklenmedik bir anda atıp hatırlatır size
Ve kalp duruncaya dek atmayı bırakmaz
Sabahı hatırlatan çalar saat misali...
Aşkı görüyorum gözlerinde,
Parıldayan aşkı
Ve ardındaki endişeyi
Belki de bu durumda her zaman ki gibi çay içmelisin
Acı, şekersiz çay
Kaç kez düşündüm, bilmem
Kendim ve senin açından
Bir vapura binip kilometrelerce uzaklaşmaktan iyidir ya
...
Bu dünya soğuyacak
Yıldızların arasında bir yıldız
Hem de en ufacıklarından
Mavi kadifede bir yaldız, heves yani
Yani bu koskocaman dünyamız
Bu dünya, soğuyacak günün birinde
Hatta bir buz yığını veyahut öyle bir bulut gibi de değil
Boş bir ceviz gibi yuvarlanacak
Zifiri karanlıkta uçsuz bucaksız
...
Çünkü dünya benden ibaret
Öyle olmayaydı şayet
Kafatasımın içinde ne diye dolanıyor
Bütün bu güzellik, bütün bu rezalet
Hepsi benim, hepsi bana ait
Güneş yerinde, her şey yolunda
Yanıyor eteklerim
Dönüyor yanı başımda
Ne kadar da yalandı sonuncusu
Gerçeklikten uzak
Ölüyorum bu kez
Kendi karanlığımın içinde ölüyorum
Bitmek bilmez üzüntü ve kırgınlıklarımın içinde
Ve bu kez dönüşüm olmayacakmış gibi hissediyorum
Asla kalkamayacakmışım gibi geliyor
Kızgınım belki de, her şeye
Hatta ara sıra duygularımın sel gibi yanaklarımdan süzülüşüne bile
Sen Bay Sonbahar gözlü, sen benim hem yaşama sebebim hem de ölüm meleğimsin...
Kim bu şeytan?
Şüphesiz o iblisin teki.
Bizi çıkmaza bırakıp bir oyunmuşçasına mahvoluşumuzu izleyen pislik.
Bundan zevk alıyor,
Tahmin etmezdim böyle birinin ölümüze bahse girecek kadar alçak olduğunu.
Hain kumarbaz, kendi oyununu bizim hayatımızın üzerine kuruyor
Cehennemden çıkmış alevden gözlerle bizi izliyor
Gülüyor ve kahyasından bir kadeh daha istiyor
Kendi suçlarından ötürü cennetten kovulmuş ve hiç pişmanlık duymamış melek misali.
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden, güneşlerden, yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar...
Şu aranıp duran korkak ellerimi tut...
Bu evleri atla bu evleri de bunları da
Göğe bakalım...
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
Beni bırak göğe bakalım
Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
Bana dönesin diye bir bir kapattım
Şimdi otobüs gelir biner gideriz
Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
Bir ellerin bir ellerim yeter belleyelim yetsin
Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat...
Durma kendini hatırlat...
Durma göğe bakalım...