Lonely Whalien - Tumblr Posts
Maybe you will win again but you know, even if I lose I will support you.
Sonra bir kez daha baktı bana. Bir insana bakıyormuş gibi bakmadı, boşluğa bakıyormuşçasına baktı. Dudaklarını ısırmadı, göğsü inip kalkmadı, saçlarıyla oynamadı, gülümsemedi, herkese gülen gözlerinde ben bir yabancı oldum. Konuşmadık, yalnızca baktık. Birbirimizi görmedik, belki de görmek istemedik. Bakışlarımızı kaçırmadık, önümüze çektik. Bu ikisi arasındaki fark bizim tüm düşüncelerimizdi muhtemelen.
I hoped she'd never leave me
Please God, you must believe me...
She sought death on a queen-sized bed
And he had said, "Darling, your looks can kill,
So now you're dead."
Coming to terms with all your wildest feelings
Gotta be far from me cause some things never change
If there is a reason I'll be living without you
Please don't fade away even if I do
I still believe it's true
I will believe you
If all the world remains this shade of blue2
I'll forget it all but you
It's all blue and you
It's all blue and you...
Nerede yanlış gittiğini bilmiyorum
Çocukluğumdan beri, mavi soru işaretleri vardı kafamda
Belki de bu yüzden bu kadar zorluklarla yaşadın
Ama arkama dönüp donukça baktığımda
Beni canlı canlı yutuyor bu tehditkar gölge
Mavi soru işareti hala orada
Anksiyete ya da depresyon mu bu?
Pişmanlık denen yaratık mı yoksa?
Belki de yalnızlıktan doğan benim bu
Hala bilmiyorum bu kötü maviyi
Beni ele geçirmesine izin vermemeliyim
Onu bulacağım
Sadece biraz daha mutlu olmak istiyorum
Donmuş olan beni erit
Sayısız kez ellerim uzanıyor
Bu renksiz yankıya
Zemin çok ağırlaşıyor
Kendi kendime şarkı söylüyorum
Sadece biraz daha mutlu olmak istiyorum
Bu büyük bir açgözlülük mü?
Soğuk havada caddelerde yürürken
Kalbimin hızlanan sesini hala hissediyorum
Havada süzülen kelimeleri gizlice topladıktan sonra
Şimdi şafakta uykuya dalmaya başlıyorum, iyi geceler...
Bu çığlık çığlığa dalgalar
Ve hüzünlü güzel martılar
Rüzgara çarpıp, çarpıp gelip
Doluyorlar kalbime...
Yalnızım uçurum kıyısında
Hayat ve ölüm arasında
Tüm hayatım akıp geçiyor,
Ayaklarımın altında...
Senden önce senden sonra-
Senden önce senden sonra-
Ne demek iki yıl hobisiz geçecek?.. Onu şimdiden çok özlerken iki yıl beklemek zor olacak...
Yine de gurur duyuyorum, çabucak ve sağ salim dön Hobi! 😊🖤💜💙🤍💛🧡❤️
I had all and then most of you
Some and now none of you
Take me back to the night we met
I don't know what I'm supposed to do
Haunted by the ghost of you
Oh, take me back to the night we met...
When the night was full of terrors
And your eyes were filled with tears
When you had not touched me yet...
Oh, take me back to the night we met...
Gözlerimi kapattığımda zihnime canlanan yüzün ne soğuk, ne uzak
Sen ki benim en büyük hayal kırıklığım, dökülmeyen sonbahar yapraklarım
Uzak kaldım sana biliyorum, beni uzak bıraktın biliyorum
Bilmemeyi dilerdim
Yine İstanbul'da seninle gezmeyi düşünerek mutlu olurdum, sensiz ama sana bir o kadar yakın
Tam bir hayal kırıklığısın; kalbimi, zihnimi ve ellerimi paramparça eden bir sürü cam parcasi
Gençliğimin harabelerindeki bir çerçeve, çöpe atılmamış
Geri alabilir miyim onu, geri alabilir miyim seni?
Samimiyetini, fotoğraftaki eksik arkadaşlığını
Üzülüyorum bugünlerde, geceleri çerçeveyi arıyorum zihnimin köşelerinde, gündüzleri darmadağınığım zaten biliyorsun
Umarım bulabilirim, umarim harabe ve pislik içinde mahvolmadan geri alabilirim o çerçeveyi, seni
Umarım kaybolmazsın bu pis meyhanede, melankolik ve darmadağın zihnimde...
Nerede o gece gündüz demeden konuştuklarımız şimdi, ha?..
Samimiyetsiz Ölüm
Burası artık sıradan bir blog gibi gelmiyor, bir ruh hastasının günlüğü gibi görünüyor. Dillendiremediğim sorunlarımın beni bu kadar etkilemesi kendimi güçsüz hissettiriyor. İstanbul'a yaz geldi, içimde mutluluk yeşermiyor...
Karanlık bi' yerde bul beni Kaybettiğin gün gibi bekliyorum Üstümde bi' başkasının ceketi Yine de tanırsın biliyorum...
Hiç anlatmadım sana oysa Daha çok hikâyemiz vardı... O gece sormuştun ya bana Uzaklığın en büyük yaraydı...