Poyrazcmkarayel - Tumblr Posts

Ne zaman bir şeylerden kaçmak istesem,bir şeylere üzülsem ya da dünyadan uzaklaşmak istesem burada buluyorum kendimi.Bakalım bu sefer ne çıkacak ortaya..

+Hiç mi vicdanın sızlamadı senin?

-Vicdanımdan oluk oluk kan akıyor şu an.

-Anneleri hep kadınlardan seçiyorlar, ne ilginç. Size annemi hiç anlatmadım mesela. Pek konuşmazdı ama saçları ıhlamur kokardı. Pek kitap okumazdı ama harika çamaşır asardı. Annem gidince kalbime iyi bakamadım, erken kurudu Albayım. Kalbimde bir sızı, bilincimde bir çatlak, zihnimde bir uyuşma. Aşık olduğum ilk kadın coğrafya öğretmenim. Karadeniz’de dağlar denize paralel uzanıyor ama biz onunla yan yana uzanamıyoruz. Televizyon hâlâ tek kanal. Varşova Paktı, Soğuk Savaş, nükleer tehditler… İnsanlar ölüyor, ben büyüyorum. Büyüdükçe kafam da büyüyor. Ellerim büyüyor, büyüdükçe hayallerim küçülüyor. Görüyorum, İnsanlık kan kaybediyor. Ben insanlığa kan vermek istiyorum, kan gruplarımız uyumsuz çıkıyor. Yıkılıyorum. Her şey siliniyor, her şey. Tam bitti diyorum, ufuktan Ayşegül doğuyor. Ayşegül, dünyanın en güzel şiiri. Saçları, burnu, gözleri, hepsi tam kafiye. Of, keşke az sonra ölmeyecek olsaydım ya. Yalan yok, içten içe hayatım boyunca ben hep ölmeyi istedim. Bazen durur, düşünür, yaşıyor olmanın ne kadar saçma olduğunu fark ederdim. Size olmuyor mu ya? Yaşamak ağır gelmiyor mu? Hayat böyle sırtınıza bir kambur gibi binmiyor mu? Bana oluyor. Düşün ki 6 milyar insan var dünyada. Peki bana ne gerek var? Gerek yok. Bana gerek yok. Tamam o zaman, tamam. Bırakın beni öleyim. Nasıl olsa unutuluruz be. Ne mühendisler, ne doktorlar unutulmuş. Bir Ayşegül üzülür, bir de Sinan. Ama o da ertesi gün unutur. Çocuk ne de olsa. Ayşegül ağlar. Çok ağlar, sonra daha çok ağlar. Ama sonra unutur. Hepimiz unutulmak için yaratılmadık mı? Siz, siz yine de beni hemen unutmayın be. Arada bir resmime falan bakın. Söylediğim havalı sözleri bir kenara not edin. Ben unutulacak adam mıyım be!

şu manzaraya bir bakın. bu taşıdığım ayşegül mü? .. sanki kainatın bütün yükü şimdi kucağımda taşıdığım bu beden! .. sevgilim, ayşegül.. .. ölürken bende kalan tek yaşama kırıntısını da alıp götürecek!..

her bitiş bir başlangıç falan değildir. her bitiş,bir bitiştir! .. şunu da unutmayın, tarih yalnızca mutsuzları yazar! ..

delirmek albayım,delirmek. kim bilir ne kadar güzeldir! aklın yok bir kere. benim başıma ne geldiyse şu aklımdan geldi zaten..