Yazlar - Tumblr Posts
Ne zamandır bu kadar mutluydu? En son ne zaman bu kadar mutlu oldu?
Gözleri parlıyor, gülümsemesi ışık saçıyordu.
Aklında az önceki güzel birkaç saniye, kalbinde her yere saçılmış beyaz türler vardı. Hoş hissettiriyordu, çocukluk neşesiyle ve heyecanıyla düşünüyordu şimdi. Ve eminim ki onun bu halini gören herkes de mutlu olurdu...
Belki de mükemmel olmayı bir kenara bırakıp sadece eğlencemize bakmalıyız, zira bu mesafelerden ve soğukluktan fazlasıyla sıkıldım.
Ben arafta kalmış bu Dünya'nın Dionysos'u
Sen ise benim üzümlü şarabım, en derin hazlarım...
Bu traji dolu hayatta bir arkadaş, seni ne çok özledim bir bilsen...
Geçen beter yaz sıcaklarından bahsetmek azaptır benim için
Boşverelim bu uzun pişmanlıkları, sessiz dakikaları
Zira bunu anlatmaya kalemim yetmez benim, bilirsin.
Şimdi ise yalnızca kadeh kaldırmak istiyorum; Mutluluğa, hiç bitmeyen arkadaşlık yıllarımıza ve mesafelerin engelleyemediği filmlere...
Felaketten kaçayım derken her seferinde kendimi felaketin ortasında buluyordum...
Sessiz sakin bir gece...
Hissetmiyorum, yazamıyorum.
Yalnız düşünüyorum, yalnız düşünüyorum...
Artık ateşten korkmuyorum, yangınların içinden kurtulamıyorum ne de olsa...
Biraz müzik biraz yazı biraz resim, tam takır bir akşam gibi
"Oysaki ben seni bırakmazdım" dedi arkasından, sessizce mırıldanarak...
Belki başka bir hayatta kaybolurum derinlerde
Belki olmaz İstanbul bana yar
Ege bana yük olmaz belki, ona baktıkça uzaklaşmam
Ekşimez yüzüm insanların ikiyüzlülüğüne, hiç tanımam mor menekşeleri
Bastırır denizler adi ruhları
Belki kalmam ikinci bir bıçağa, bitmeyen mumlara
Belki de insan olmaz ikinci bir seçenek
Yalnızlar rıhtımlarda şiirler yazmaz
Zaman zaman düşebiliriz, ağlayabilir ve yıkılabiliriz ancak her sabah sorunlarımızı çözmek için ayağa kalktığımız yeni bir umut ışığı olabilir, bunu yapabiliriz, sonsuza dek heyecanlı, inatçı, umutlu olabiliriz. Sonsuza dek genç kalabilir, her akşam gün batımını izleyebiliriz. Değişebiliriz, çocuklaşabiliriz ve yaşlanabiliriz, hayat denen bu okyanusta yaşamaya devam ettikçe yüzmeyi öğrenebiliriz. Mutluluktan ağlayabiliriz veya uzun yolculuklara gidebilir, hayat boyunca seyahat edebiliriz. Bu gece hayatın buna değer olduğunu anladım. Hayat ne olursa olsun o okyanusta yüzmeyi öğrenecek kadar değerli. Hiçbir şeyi geride bırakmadan ve kalbimiz gençliğin verdiği heyecanla atarken, ruhumuz dalgalarla gidip gelse bile. Hayat yaşamaya değer arkadaşlar, her gün farklı bir kahve deneyebilir ve her yeni yıl kendimize yeni umutlar dikebiliriz! Bu gece bunu anladım çünkü boğulmak için çok gencim. Çok genciz, yeni bir yıl için diktiğimiz bütün çiçekler adına, bol mutlu yıllar dilerim arkadaşlar 🖤💜💙💚💛🧡❤️🩷🤍
Dokunamadığı ten kızdırmıştı şeytanı
İzlenmek gücendirmişti, ahlakın sınırlarına hapsetmişti
Savunmasızın birine veremediği zarardandır onun ateşle bakan gözleri
Kabus olamamaktandır mızrağının sivriliği
Yetersiz ve gereksiz olmasındandır tininin kirlisi
Fedakarlık nedir bilmezmiş, bundandır hep nefret edilmiş
Hırsından mahkum edilmiş yeryüzünün gölgesine
O ise bencilce sırt çevirip kabullenmiş, yavaşça ve delirircesine...