Karantina - Tumblr Posts
Ben yanındayım♥️, gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar 🌝...
Kimseyi kırmıyorum çünkü nasıl bir his olduğunu çok iyi biliyorum :)
Artık yorgunluğunun dış görünüşüne vurmaya başladığını fark ettiğin an..
Nilgün Marmara intihar ettikten sonra eşi; ''Şiir yazdığını bile bilmezdim, bir kenara pıtır pıtır bir şeyler yazardı.'' demiş. İşte bu kadar basit her şey. Anlaşılmamak; birbirine en yakın iki insanın arasındaki en derin uçurummuş.
Müzeyyen: Diyelim ki gitmedim. seninle beraber olmaya devam ettik. Ne değişecekti? Ne yapacaktık?
Arif: Sevişirdik.
Müzeyyen: Başka?
Arif: Sabahları beraber uyanırdık. Ben senden önce kalkardım. Senin uyuyuşunu izlerdim, sonra sen uyanırdın. Bana gülümserdin.
Müzeyyen: Sonra?
Arif: Sonra, sabahları çayı tek şekerli içtiğini, günün diğer saatlerinde şekersiz içtiğini biliyor olurdum, o ilk şekeri ben atardım çayına, zarifçe eritişini izlerdim.
Müzeyyen: Sonra?
Arif: Sonra, en çok boynundan öpülmeyi sevdiğini biliyor olurdum.
Müzeyyen: Güzelmiş.
Arif: Sonra dışarı çıkardık. Dışarda yağmur yağıyor olurdu. Biz şemsiyeyi almazdık. Sırılsıklam olurduk. Sonra sen bana sokulurdun ama saçağın altına hiç girmezdik. Sonra sen üşütürdün. Ayakların buz gibi olurdu. Ben sana en sevdiğin o mavi çoraplarını getirirdim. Sonra bayramları babaannenin mezarını ziyaret etmeye giderdik.
Müzeyyen: Gider miydik gerçekten?
Arif: Hıhı. Giderdik. Hayatta en sevdiğin kadın için ağlayışını izlerdim senin. Hiçbir şey yapmazdım, gözyaşlarını silmezdim, seni teselli etmezdim. Orada öylece ağlayışını izlerdim senin. Başka insanların mezarlarının arasında dolaşarak, hayatın ne kadar şahane bir şey olduğunu düşünürdüm. Sonra… Sonra hiçbir şey yapmazdık. Öylece otururduk. Çok bilinmeyenli bu sorunun yanıtını arardık. Hayat bizi yalancı çıkarana dek, bulduğumuz cevapları doğru sanırdık.
Ez dixwazim her tişt biqede Ez dixwazim bimirim. 🌬
"Birine güvenmek en büyük kumardır"
Bir gün ansızın vedasızca terk edersem dünyayı bilin ki herkese kırgın gideceğim.
Zaten biz yokmuşuz olan olmuş ve zamansız yaşanmış.
“kül olur kalbindeki zamanla, yana yana.”
"Neden böyle korkunç derecede hüzünlü olmam gerek bilmiyorum ama içimde o acınası “beni kimse sevmiyor” hissi var."