Sta Si Cud Nad Wis, Dopiam Si W Spdnice O Rozmiarze 34

Stał się Cud nad Wisłą, dopięłam się w spódnice o rozmiarze 34

Niestety moje szczęście nie trwało długo, bo gdy pochwaliłam się przyjaciółce napisała - Uuu fajnie ja teraz 28/32 noszę.

I jakby czuje się znów jeszcze grubsza, widzę ten zwisający tłuszcz..

Do tego moja mama ciągle marudzi, że jest gruba i w ogóle a ja to niby chuda jestem. Jak jej powiedziałam, że chce schudnąć powiedziała, że będę wyglądać jak anorektyczka. Pomijając, że anoreksja to choroba psychiczna i może ją mieć nawet osoba nie przesadnie wychudzona, ale tak chce tak wyglądać

Siedzę w tej galerii od rana i ani grama wody nie wypiłam, nie było okazji iść do jakiego kolwiek sklepu spożywczego. Zaraz mi się woda nazbiera i dopiero będę miała dramat..

Pierwszy raz gdy wróciłam od psychologa czuje się nie zrozumiana i mam ochotę popełnić samobójstwo bardziej niż zazwyczaj

Za bycie lekką zapłacę każdą cenę

Ah te dni dla metabolizmu

Wykorzystałam go, żeby zjeść z mamą ciastko w kawiarni

Do tego zostałam zmuszona zjeść jakże wielki obiad

I w kawiarni i na obiedzie było mi strasznie niedobrze, dalej mi jest niedobrze jakbym miała zaraz zwrócić wszystko

Czuje się gruba, czuje strach, że przytyje

Czuje się niewystarczająca, nie taka jaka chciałabym być

Zawodzę wszystkich a w tym całym zamieszaniu najbardziej zawodzę siebie

Zjedzone -> 300

Wypite -> 1.5l

Spalone -> 200 kalorii

Ten uczuć kiedy zabraniają ci zjeść sałatke więc musiałaś zjeść obiad, który ma 400 kalorii :(: