Yrngede - Tumblr Posts

Hayat işte herkes görmek istediği gibi bakar etrafına. oysa ki her insanın penceresi aynıdır aslında tabi camında hüzün lekesi olmayana..

Bazen sessiz bir canlının samimiyeti bile yetiyor insana. zira şu yalan dünya da bunu bile yapamayan insanlar var hâlâ..

Cute little paw..

Eskiden ne hoş dostluklar vardı. zarif manidar ve rengarenk bir çiçek bahçesi gibi. oysa şimdi herkes kalben kurak..

Akışına bırak kendini. umutlu ol düşvari ol ama incitme hiçbir kalbi. ki yorgunluk görmesin yüreğin..

Clear dreams..

Ne tuhaf. aynı gökyüzüne bakıyor ve aynı havayı soluyoruz iki ayrı şehirde ama. hiçbir şey bizden yana değil işte..

Maybe a dream will pass through us…

Artık hiç kimseyle aynı dili konuşmuyorum. çünkü ben içimde kor olan bütün hislerimi sisli soğuk bir hava da terk ettim..

Artık fazla söze gerek yok. zira isteksizce yapılan her şey tamamen can sıkıntısı..

A boring day..

Her şey içini sıkmaya başladığı anda. güçlü bir suyun akışı gibi olduğun yerden uzaklaş. zira kalırsan hiçbir şey mutluluk vermez sana..

Protect your heart..

Eskiden ne renkli hayallerim vardı. ama artık hiçbirine sahip değilim. çünkü bu yaşamın her zerresinden soğudum..

I can't control my heart anymore..

Bir dostu olmalı insanın. korkusuz sadık ve ihaneti olmayan. bir dostu olmalı insanın ölüm ayırsa bile baş ucundan ayrılmayan..

An innocent happiness..

Bazen göğün yüzüne kapılıp öylece dalıp gidersin. süzülüp geçerken üstünden rengarenk ışıkları..

Harmony of the North..

Her şey o' kadar sıkıcı ve o' kadar anlamsız ki. artık hiçbir ana isim bulamıyorum akıp giderken zaman..

A momentary breeze..

Düşünme benimseme ve kanma bu dünyanın rengine. zira bir gün sende unutulursun hiç var olmamış gibi..

A life without feelings..

Düşünüyorum da bazen. bulutlar da ağlar mı sahiden insanlığı ölüp gitmiş şu yaşamın üstüne..

clouds full of sadness..

Akışına bırakmalı bazen. nasılsa hiçbir şey düşlendiği gibi gerçekleşmiyor artık..

Let everything flow..

Hiçbir şeyin zerre tadı yok. ve her şey yalnızca gözle görülebildiği kadar artık. zira içsel düşüncelerle çoktan bitmişiz büsbütün..

The child dying inside me…

Artık hiç kimseye süsleyecek rengarenk cümlelerim yok. zira güneşi mi söndüren her şeye içim ıssız bir orman artık..

Echo of my inner voice..

Ben garip bir kul idim ve dünyanın rengine kandım. oysa ki her karışı bir yalanmış. içim ölürken anladım..

Echo of my inner voice..

Benim hiç kimseyle paylaşabilecek güzel bir anım olmadı. çünkü yaşam diye nefeslendiğim her yerde. herkes kurak baktı gönlüme..

The echo of my inner voice…

Gidelim buradan koş enis koş. kaçıp gidelim bu çağdan zira bu toprak seni de beni de bağrımızdan yutar..