Ateshboceyi - Luzia

kendimden bile uzaklaşmak istiyorum.

ben hep o küçük şımarık, bencil kız çocuğuydum.. Birilerinin beni sevmesi için belki kötü şeyler yaşamalı, belki hasta olmalı, belki kötü durumda olmalıydım. bu yüzden hep kötü şeyler yaşamayı dilerdim, hep hasta olmayı dilerdim ilgi, sevgi görmek için.. ben hep küçük şımarık ve bencil kız çocuğuydum.. ama artık değilim.. artık kötü durumda olmuş olmam bile beni önemli kılmıyor..

"İnsan sustuğu şeyler kadardır ve insan insanı, anlatamadığı yerden anlayabiliyorsa yakındır."

annem, babam bile gönlümü almazdı ki hiç.. haklı bile olsam ben özür dilerdim(dilerim) hep.. o yüzden insanlardan gönlümü almak gibi bir beklentimin olması çok saçma ve de önemsiz..

Feryadım bazen bir şarkı bazen de göğsümde sancı..