Sevgisizlik - Tumblr Posts
Öyle hayaller kurarızki, içi mutluluk dolu.
Ve öyle kuruntular yaparızki etrafımız sevgi dolu.
Ama kendimizle başbaşa kalırız.
Çünkü sevgiyi yitirmiş insanoğlu.
Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı.
Bulamadım, Bulamam,
Güzel ve Umut dolu bir güne
GÜNAYDIN ☕🌹😊
Gülümsemişti, içim kıpır kıpır olmuştu.
Gönlüm şenlendi yüreğim havalara uçtu.
Bilmediğim bir sevinç kaplamıştı içimi.
Aman Allah'ım, elimimi tutacaktı, benimi bekliyordu, bulmuşmuydum onu derken!!!!
Başka tarafa baktığını farkettim
Bana bakıyor sanmışım, yanılmışım.
Boşunaymış heyecanım, boşunaymış sevinçlerim.......💔
En güzel düşlerin ortasında buluşmayı isterdim seninle
Bir gece yakamozunu izlemek denizin
Meltemin dağıttığı saçların yüzüme değerken,
Huzurla avucuma bırakmanı isterdim ellerini.
Sussun dillerimiz, sadece gözlerimiz konuşsun. Ve değsin yürek yüreğe.
Hayallerimin meleği ol, gel bul beni.
Kıyamadığım doyamadığım ol, gel bul beni.
Seni bulduğuma sevineyim.
Mutluluk gözyaşları süzülsün gözlerimden.
Gel sevdiğim ol, merhamet ile sarayım seni.
Gel bul beni.
Beklemek hatamıydı, yoksa bekleyip görmekmi, geldiğinde nasıl sevileceğini.
Sevilmek yalanmı, yoksa tatmadığım içinmi bilmiyorum bu hissi.
Gelirmi gerçekten bir yar, okşarmıyım saçlarını, göğsüne başımı koyup bulurmuyum huzuru.
Sevilirmiyim gerçekten bende.
Yok kalbim boşuna bekleme, gelmeyecek kimse.
Dünyayı değiştiremeyiz ama insanların yüzüne bir tebessüm bırakabiliriz.
Güzel yaşamın sırrı umut ve sevgiden geçer.
Umut ve sevgi dolu günleriniz olsun.
GÜNAYDIN ☕🌹☺️
Hiçbir değer verdiğimden, karşılığını alamadım.
Sevgilerim hep ayak altı oldu, ve sonu hüsran.
Aklımdan hiç çıkarmadıklarımın aklının ucundan bile geçmedim.
Ve gerçek sevgi, haraç mezat satıldı ucuz pazarlarda.
Çünkü gerçek sevginin kıymeti yoktu aciz gönüllerde.
Meydan kalmış ona buna, ben sonumu kendim gördüm.
bazen insanlar geç kalır bazı şeyleri anlamak için.. oysa insanın insanı anlaması gerek.. çünki gün gelir yok olup gideriz.. beni kimse anlamadı asla.. aslında kimsenin bir suçu yok, bazen kendim bile kendimi anlamakta zorluk çekiyorum.. anlaşılmak sevilmek isterdim hep. oysa asla kimsenin en değerlisi vazgeçilmezi olmadım olamadım. ben hep birileri uğruna heba edilen birilerinin uğruna feda edilen insan oldum .. keşke yer yüzünde, dünyada, hayatta bir kişinin hiç vazgeçmeyeceği, gerçekten ama gerçekten hayatındaki en değerli tek kişi olsaydım.. eğer ikinci bir yaşam ikinci bir hayat varsa gerçekten... o zaman bir sonrakı hayatımda gerçekten sevilmeyi ve mutlu olmayı diliyorum..
Yanında kısa kalırım, sana aşkım devdir, Sırf sen seviyorsun diye, ben kendimi sevdim. Birlikte dik duralım, dünya boyun eğsin, Bırak güzel gözlerini, gözlerime değsin...♠️♠️♠️
Sanki çocuk gibiyim ve mutluluk oyuncağım, Seni bugün bir sürüye anlattım yutkundu koyuncağız, Yokluğundan alıp soğukluğunu getiren bulutların, Rüzgarında gidip geliyor güneşin salıncağı...♠️♠️♠️
Ne zaman seni düşünsem,
Bir ceylan su içmeye iner,
Çayırları büyürken görürüm
Her akşam seninle,
Yeşil bir zeytin tanesi,
Bir parça mavi deniz,
Alır beni.
Seni düşündükçe,
Gül dikiyorum elimin değdiği yere,
Atlara su veriyorum,
Daha bir seviyorum dağları...♠️♠️♠️
sebepsiz acılar, sebepsiz ağrılar, sebepsiz vücut morlukları, sebepsiz duygular, kontrolsüz öfke, kontrolsüz yaşam, hayat ve duygular.. kaç kişiydim ben?! artık çözemiyorum. belki de ben değilimdir hiç biri. ya da ben asla var olmadım belki de.. ama bu sebepsiz amaçsız mücadelenin sonunda kaybettimm.. Savaştım...Bitti.. Ve kaybettim yaşamımı.. Ve kaybettim savaşı...
annem, babam bile gönlümü almazdı ki hiç.. haklı bile olsam ben özür dilerdim(dilerim) hep.. o yüzden insanlardan gönlümü almak gibi bir beklentimin olması çok saçma ve de önemsiz..
ben hep o küçük şımarık, bencil kız çocuğuydum.. Birilerinin beni sevmesi için belki kötü şeyler yaşamalı, belki hasta olmalı, belki kötü durumda olmalıydım. bu yüzden hep kötü şeyler yaşamayı dilerdim, hep hasta olmayı dilerdim ilgi, sevgi görmek için.. ben hep küçük şımarık ve bencil kız çocuğuydum.. ama artık değilim.. artık kötü durumda olmuş olmam bile beni önemli kılmıyor..
ve geç anladım yine.. ağlayarak yemek sadece çocukların yaptığı bişey değildi...
kafamın içinde susmak bilmeden bağıran "yeterince iyi değilim" sesi nasıl susturulur?!!
uğruna savaşılacak bir kadın değil miydim ben?
anladım, bana çiçek alınmaz, bir çiçek anca mezarıma dikilir o da bana kokmaz