My Rp - Tumblr Posts

Ne acı değil mi. yıllarca papatyalarla sevginizi sunduğunuz insanlar. ufacık bir papatya yaprağı kadar sevmedi hiç kimseyi.. 

Hayat işte. yüreği yorgun olan herkes yalnızlığını sırtlanıp gidiyor bir yerlere ve hiç kimse de dönüp sormuyor işte bu yalnızlığın sebebi ne diye..

Sevimli bir masumiyet. bazen her şeyden uzaklaşmak için iyi gelir ve kalbe şifa verir..

The love of innocence..

Eskiden her şey bir papatyanın inceliği kadar güzel gelirdi gözüme ta ki insanlık papatyaları yok etmeden önce..

Unutmayın sevgi her yerde sevgidir ve bu sessizlerin dilinde de bilinir ama onlar sevgiyi ancak insanlar şefkat gösterirse hissedebilir..

Hala özenle sakladığım nice duygularım var benim ama' sen bilmezsin çünkü bırakıp gittiğin hiçbir şeye sen anı diyemezsin..

Hayat ne korkunç böyle çocuk olmak ne zormuş anne sesi çıkmayan çocukluğumun sesinde bağıra çağıra susmak ne acı ölümmüş anne..

Çocukların sesi ol..

Zamanı geldi artık her şeyden sakınıp sessiz sedasız gitmenin..

Ve ben görebildiğiniz şu küçücük yaprak taneleri kadarım artık yorgun bitkin umutsuz ve yaşanmamış her şeye biraz daha hevessiz..

İçime susuyorum ve yazacak hiçbir sözüm yok küçüklerin hayalinden büyüklerin yüreğinden ve yaşıtlarımın acılarından öpüyorum çünkü artık mutluluğa inanmıyorum..