Chce Umrze - Tumblr Posts

Znowu czuje się beznadziejnie

Chciałabym się położyć i zasnąć, aż ktoś mnie obudzi gdy to wszystko się skończy

Dziś było tak dobrze, ale znowu pragnę umrzeć

Przygniata mnie ta chęć i walczę z pokusą. Jest to bardzo trudne, źle się czuję, bardzo źle..

Znowu czuje się beznadziejnie

Chciałabym się położyć i zasnąć, aż ktoś mnie obudzi gdy to wszystko się skończy

Dziś było tak dobrze, ale znowu pragnę umrzeć

Przygniata mnie ta chęć i walczę z pokusą. Jest to bardzo trudne, źle się czuję, bardzo źle..

Chce spróbować odejść z tego świata

Ale się boję przeciąć przeguby,a to najlepsza opcja według mnie..

Chce spróbować odejść z tego świata

Ale się boję przeciąć przeguby,a to najlepsza opcja według mnie..

„Ucieka w zapomnienia pogrążyć się w toni

I nieśmiertelne pieśni za sobą uroni

Z których wieki uplotą ozdobę twych skroni"

„Ajudah" Adam Mickiewicz

Chce umrzeć..

Ja chce tej autodestrukcji

chce się czuć źle niestety nie powiem czemu tak jest

mam ochotę wbić sobie nóż w tętnice w nodze żeby się szybciej wykrwawić

Ha ha z każdym oddechem umieram coraz bardziej..

„Ucieka w zapomnienia pogrążyć się w toni

I nieśmiertelne pieśni za sobą uroni

Z których wieki uplotą ozdobę twych skroni"

„Ajudah" Adam Mickiewicz

Chce umrzeć..

Ja chce tej autodestrukcji

chce się czuć źle niestety nie powiem czemu tak jest

mam ochotę wbić sobie nóż w tętnice w nodze żeby się szybciej wykrwawić

Ha ha z każdym oddechem umieram coraz bardziej..

Nie pukaj bo nie otworze

Nie otworze drzwi i swojej głowy

Nie pukaj bo to nic nie da

Bo sama ze sobą się nie potrafię pogodzić

Nie próbuj wchodzić na siłę bo cię odepchne

Polecisz na drugi koniec pokoju

wgniatając się w ścianę

Wejdź gdy widzisz że tego potrzebuje

Bo gdy jestem słaba wpuszczam wszystkich

Bo tego potrzebuje

~Emilka

Beznadziejna

Zapadam się w sobie

Nie ujrzę już światła dnia

Słaba

Jak szkło które przy uderzeniu zmienia się w zwykle kawałki

Moja dusza jest jak to rozbite szkło

Wewnątrz jestem rozbita

I nie potrafię się poskładać

Nic co zostało zniszczone bedac tak kruche

Nie będzie później takie jak na początku

Ostatnio tak się spilam że wpadłam do rowu trzy razy, a później prawie mnie pierdolnął tir

żałuję że tego nie zrobił

Nikogo przy mnie nie ma

Czuję się samotnie

Bo w środku zawsze będę sama, muszę sama sobie poradzić

Ale ja nie chcę, od tak dawna nie chciałam się zabić i akurat teraz chce

Nie pukaj bo nie otworze

Nie otworze drzwi i swojej głowy

Nie pukaj bo to nic nie da

Bo sama ze sobą się nie potrafię pogodzić

Nie próbuj wchodzić na siłę bo cię odepchne

Polecisz na drugi koniec pokoju

wgniatając się w ścianę

Wejdź gdy widzisz że tego potrzebuje

Bo gdy jestem słaba wpuszczam wszystkich

Bo tego potrzebuje

~Emilka

Poszłam do psychologa, nowego, żeby się dowiedzieć jaka ma opinię o tym, że dostałam dwie różne diagnozy

Porozmawialiśmy trochę, opowiedziałam mu co i jak

Powiedział mi, że nie dziwi się że tak trudno jest rozstrzygnąć na co choruje bo mam w sobie objawy wielu schorzeń natury psychicznej

Już drugi psycholog mi mówi żebym pojechała do szpitala psychiatrycznego, żeby mnie mieli na oku i ogarnęli mi leki i co mi jest

Ale problem jest taki że za dużo mam na głowie, wyprowadzka, matura, szkoła, moja głowa

Tego jest za dużo..

PS. Miałam plan się dzisiaj zabić, ale stwierdziłam że to ostatnia szansa dla życia, jeśli znowu będę chciała to zrobić, nie zawaham się

Jak samopoczucie?

Cała się trzęsę i ciągle mam tiki nerwowe, boli mnie głowa i czuje się chujowo

Ciągle czuję lęk i co chwilę mam atak paniki

Nie radzę sobie, musiałam spierdolic z domu bo matka mnie niszczyła psychicznie i mam dużo ma głowie

Tu mi mówią lekarze i psycholodzy że powinnam jak najszybciej znaleźć się w szpitalu psychiatrycznym, ale z drugiej strony chodzę do szkoły i muszę jakoś zdać do następnej klasy bo mam mature za rok

Dodatkowo muszę znaleźć jakieś mieszkanie bo okupuje mieszkanie brata, bo pozwolił mi mieszkać do kwietnia aż czegoś nie znajdę

Wszystko mnie przerasta..

Źle się czuje.. okropnie..

Beznadziejna

Zapadam się w sobie

Nie ujrzę już światła dnia

Słaba

Jak szkło które przy uderzeniu zmienia się w zwykle kawałki

Moja dusza jest jak to rozbite szkło

Wewnątrz jestem rozbita

I nie potrafię się poskładać

Nic co zostało zniszczone bedac tak kruche

Nie będzie później takie jak na początku