Geceyedair - Tumblr Posts
Bitik Mum
Yanıyor ateşim sessiz sessiz
Titriyor bazen o, düşündükleriyle kimsesiz
Parlar arada, o yardımcı olduğu mumlarla benzersiz
Azalır aslında, o fitili bitmeye yakın, alacak sonunda uykuyu deliksiz
Olacaktır en sonunda insanlar için değersiz...
İpek bir hasırdan soğuk bir taşa taşıncak ömrüm, Ben de fazla vardı, kalbi ikiye böldüm. Sizin inanmadığınız aşkı ben gözümle gördüm. Senden başka her caddeye düz bakardım, çünkü kördüm...♠️♠️♠️
Sanki çocuk gibiyim ve mutluluk oyuncağım, Seni bugün bir sürüye anlattım yutkundu koyuncağız, Yokluğundan alıp soğukluğunu getiren bulutların, Rüzgarında gidip geliyor güneşin salıncağı...♠️♠️♠️
Ama sen karanlığı yere tükürebilirsin, Sevdiğini bağır, kükre bilinsin..!! Çekilmez inan, bu koca külfet ilimsiz, Ağzından bir dua çıksın, bağrına bin insin..♠️♠️♠️
içinde kopan fırtınaların artık vücuduna ağrı olarak yansıması.. ve sadece sessizce ağlayabilmek..
Güldürende ağlatanda aynı insanlar...
İnsanın bir insana bağlı olarak moodunun değişmesi çok acı değil mi?!
umuyorum ki bir mucize, son bir umut yolu beklerken kendimizi yitirmeyiz...
belki de annem hep haklıydı;
o yüzden şimdi sadece yüzüm gülsün diye çabalayan insanlar yalnızca annem ve babamdı..
ve gün gelir bir fotoğraf için günlerce ağlarsın.. fakat ağladığın şey fotoğraf değil fotoğrafdaki kişinin zihninden silinme ihtimalidir belki de.. unutmak bu kadar kolay olmamalı.. o kişinin gülüşünü unutursun, gözlerini unutursun, yüzünü unutursun diye bir fotoğrafa muhtaç kalırsın bazen.. ve bir fotoğraf için çaresiz kalır ağlarsın bazen..
bazı insanlara bazı şeyler söylemez, anlatmaz; içinizi bile dökmezsiniz.. bazı insanlardan bazı gerçekler saklanılır.. bazı insanlar bazı şeyleri belki de asla bilmemelidir..
"ölmek istiyorum" dediğimde "keşke ölsen" diye kızan annem artık yaşamam, mutlu olmam ve kendime ölüm dilememem için dua eder hale gelmiş
sebepsiz acılar, sebepsiz ağrılar, sebepsiz vücut morlukları, sebepsiz duygular, kontrolsüz öfke, kontrolsüz yaşam, hayat ve duygular.. kaç kişiydim ben?! artık çözemiyorum. belki de ben değilimdir hiç biri. ya da ben asla var olmadım belki de.. ama bu sebepsiz amaçsız mücadelenin sonunda kaybettimm.. Savaştım...Bitti.. Ve kaybettim yaşamımı.. Ve kaybettim savaşı...
ve artık daha kötü olmam umrumda bile değil. bundan kötüsü yok, olamaz..
Seni de böyle yalnız bir günde sevmiştim, Kuruyan sevgine ne sular serpmiştim Büyüdün, büyüdükçe dikenlendi dalların, Oysa ne bahçeler ekmiştim...♠️♠️♠️
içine attıkların kalbine yük olurmuş.. kalbinede yüklenince insan boğulurmuş.. uzun uzun düşünceler canını sıkarmış ama bazen acılar fiziksel acılara dönüşürmüş
Bir özlem tutar da yakarsan sigaranı, Çektiğin dumanla ciğerlerine dolmak isterim, Kafana takılırsa incesinden bir problem Çözerim, Her acın ezberim…♠️♠️♠️
kafamın içinde susmak bilmeden bağıran "yeterince iyi değilim" sesi nasıl susturulur?!!
uğruna savaşılacak bir kadın değil miydim ben?
anladım, bana çiçek alınmaz, bir çiçek anca mezarıma dikilir o da bana kokmaz
Seni de böyle yalnız bir günde sevmiştim, Kuruyan sevgine ne sular serpmiştim Büyüdün, büyüdükçe dikenlendi dalların, Oysa ne bahçeler ekmiştim...♠️♠️♠️